بررسی رابطه اخلاق کاری با رفتار کناره گیرانه

زمینه: ‏اخلاق در درون خویش دارای یک ارزش ذاتی است و اخلاق کاری هنجاری فرهنگی است که به انجام کار مناسب و خوب در جامعه، ارزش معنوی و مثبت می بخشد. رفتار کناره گیرانه در نقطه مقابل اخلاق کاری قرار دارد طوری که کاهش اخلاق کاری در سازمان موجب تقویت این رفتارها شده و از مشارکت فعال کارکنان در انجام مسئولیت های فردی و سازمانی جلوگیری می کند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف دستیابی به میزان پیش بینی رفتار کناره گیرانه از طریق اخلاق کاری و رابطۀ بین آنها انجام شده است. روش:  پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه پژوهش شامل اعضای هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی به تعداد 260 نفر بودند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 149 نفر به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد.  داده ها از طریق فنون آماری ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین اخلاق کاری با نُه متغیر و رفتار کناره گیرانه با هشت متغیر با ضریب 356/0 و در سطح اطمینان 99/0رابطۀ معکوس و معنی داری وجود دارد. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهادهایی برای تقلیل رفتارهای کناره گیرانه در سازمان بر پایه اخلاق کاری ارائه گردید.  نتیجه گیری: بهترین راهکار برای کاهش رفتار کناره گیرانه، تلاش برای ایجاد و بهبود رفتار کاری با مولفه های نُه گانه و نهادینه کردن آن در دانشگاه می باشد.